نام علمی :POLYSCIAS FRUTICOSA
خانواده :ARALIACEAE – عشقه
بومی منطقه :هندوستان
نام های دیگر :-

خصوصیات گیاهشناسی:

گیاه “مینگ آرالیا” گیاهی دولپه، چند ساله، همیشه سبز، درختچه ای یا درختانی پاکوتاه و بومی هندوستان می باشد. این گیاه نسبتاً کندرشد بوده ولی می تواند تا حدود یک تا دو متر ارتفاع نیز رشد کند.
برگ ها به رنگ سبز تیره و با ساختاری براق می باشند. این برگ ها دارای سه برگچه ی سوزنی شکل و جدا از هم هستند. برگ های منفرد دارای اشکال متنوع از تخم مرغی کشیده تا نیزه ای شکل می باشند. و حدود ۱۰ سانتیمتر نیز طول دارند.

شرایط محیط رشد:

مینگ آرالیا به صورت خودرو در چندین کشور از جنوب شرقی آسیا و جزایر گرمسیری نواحی اقیانوس آرام رشد می کنند.
این گیاه معمولاً در نواحی با آب و هوای دارای رطوبت متوسط و با دمای ۱۶ تا ۲۹ درجه سانتیگراد (۶۰ تا ۸۵ درجه فارنهایت) پرورش می یابد.
مینگ آرالیا عادت رشد طویل ندارد ولی در صورت کوتاه تر نگه داشتن، می توان در فصل بهار آن را هرس نمود. حتی با هرس مناسب می توان از آن برای تهیه ی بونسای نیز استفاده کرد.
به نور کامل خوشید نیاز دارد اما می توان سطوح مختلفی از نور کم تا نور بسیار زیاد را تحمل کند.
به آبیاری کامل نیاز دارد. ولی باید بین دو آبیاری، حدود ۵ سانتیمتر از بخش بالایی خاک خشک شود.
از نظر رطوبت به آب و هوایی با رطوبت متوسط تا بالا نیازمند است. در صورت خشک بودن هوا، اسپری و ایجاد مه پاش در صبح می تواند به رشد مناسب گیاه کمک کند.
خاک مناسب برای بستر کشت، پیت ماس به همراه پرلیت می باشد. همچنین استفاده از کودهای مایع NPK به نسبت های ۱۰-۱۰-۱۰ از بهار تا پاییز می تواند برای رشد آن مفید باشد. دلیل زرد شدن برگ های جوان در این گیاهان نیز عدم وجود مواد مغذی در خاک است.

خواص درمانی و کاربردهای صنعتی:

در کشورهای آسیایی از برگ های این گیاه به عنوان مقوی، ضدعفونی کننده، ضد سم و نیز تهیه ی پمادهای آنتی باکتریال استفاده می شود.
همچنین بر اساس تحقیقات مشخص شده که برگ های این گیاهان به عمل بهتر هضم و دستگاه گوارش نیز کمک می کنند.
ریشه های این گیاهان به عنوان مدر، تب بر، ضد اسهال خونی، بهبود دردهای عصبی و دردهای رماتیسمی مؤثر می باشند.
در آزمایشی که بر روی موش ها صورت گرفت مشخص شد که عصاره ی حاصل از ریشه های این گیاه سبب افزایش طول عمر در این جانوران گردید.
از برگ این گیاهان برای تهیه ی یک نوع ادویه استفاده می شود.
علاوه بر اهداف دارویی، از این گیاهان به عنوان گیاهانی زینتی در پارک ها و فضاهای سبز نیز استفاده می گردد.

تکثیر:

تکثیر این گیاه از طریق ریشه دار کردن قلمه های آنها صورت می گیرد. به این صورت که حدود ۱۰ سانتیمتر از ساقه های انتهایی را در اواخر بهار یا تابستان بریده و در بستر مناسب ریشه زایی قرار می دهند. استفاده از هورمون های ریشه زایی قبل از کشت نیز می تواند به افزایش سرعت و درصد ریشه دهی قلمه ها کمک کند.

: منابع
http://houseplants.about.com/od/foliageplants/p/MingAralia.htm
http://www.guide-to-houseplants.com/ming-aralia.html
http://www.missouribotanicalgarden.org/PlantFinder/PlantFinderDetails.aspx?kempercode=b635
https://en.wikipedia.org/wiki/Polyscias_fruticosa